Koziorożec pirenejski

Koziorożec pirenejski (Cypra pyrenaica pyrenaica)

W Hiszpanii zwyczajowo zwany „bucardo”, był jednym z czterech podgatunków koziorożca pirenejskiego – zwierzęcia endemicznego Półwyspu Iberyjskiego. W  średniowieczu liczne populacje zasiedlały regiony Pirenejów. Populacja została gwałtownie spadać w XIX i XX wieku w wyniku polowań. Drugą z przyczyń wyginięcia ssaka była ekspansja zwierząt domowych – wiele siedlisk zasiedlanych przez koziorożce zajęły wypasane owce, kozy i konie. Wprowadzenie do środowiska muflonów i danieli wiązało się z kolei z przenoszeniem śmiertelnych dla koziorożców chorób.

Ostatni dziki koziorożec pirenejski – samica nazwana imieniem Celia, zginął 6 stycznia 2000 roku. Podjęto także próby ich klonowania w roku 2009. Osobnik przeżył zaledwie 7 minut, po czym zmarł na skutek niewydolności płuc.