Okoń pospolity

Okoń pospolity (Perca fluviatilis )

Występowanie:

Europa z wyjątkiem Półwyspu Iberyjskiego, Szkocji, zachodniej Skandynawii, południowych i środkowych Włoch i zachodniej części Bałkanów oraz Azja aż do Kołymy. Aklimatyzowany w Australii. Występuje zarówno w wodach płynących jak i stojących a także w słonawych wodach przybrzeżnych. Młodsze osobniki często tworzą ławice, starsze żyją w niewielkich grupach bądź samotnie.

Charakterystyka:

Osiąga 60 cm długości i masę ciała do 4 kg. Ciało wysokie, bocznie spłaszczone. Łuski małe, ktenoidalne, mocno osadzone w skórze. Pokrywy skrzelowe zakończone ostrymi kolcami, a ich górna krawędź jest ząbkowana. Otwór gębowy duży, przedni, tylna krawędź szczęki sięga do oka. Grzbiet ciemnozielony, boki jasnozielone. Na grzbiecie i bokach 5–9 poprzecznych, ciemnych smug, brzuch biały lub żółtawy. Pierwsza płetwa grzbietowa szara z ciemną plamą w tylnej części, druga płetwa zielonkawożółta przezroczysta, płetwy piersiowe żółtawe, pozostałe płetwy jaskrawoczerwone. Tęczówka oka żółta. Ubarwienie zmienne w zależności od miejsca przebywania, osobniki żyjące w płytkich prześwietlonych wodach są bardziej jaskrawo ubarwione od tych żyjących w ciemnych, głębokich wodach.

Odżywianie:

Narybek żywi się planktonem, później ikrą innych ryb (zwłaszcza karpiowatych). Dorosłe osobniki zjadają głównie ryby oraz większe bezkręgowce.

Rozmnażanie:

Trze się w IV–V czasem w VII, na płyciznach. Samica składa nocą 15000–20000 ziaren ikry, która jest przyklejana do kamieni, zanurzonych gałęzi, roślin wodnych itp. w postaci wstęg o długości 1–2 m i szerokości do 2 cm. Wylęg po 14–17 dniach. Świeżo wylęgłe larwy mierzą 3–6 mm i posiadają jajowatego kształtu woreczek żółtkowy zawierający kroplę tłuszczu, która umożliwia im unoszenie się na wodzie.