Ułatwienia dostępu

Skip to main content

Karaś pospolity; karaś złocisty


Nazwa łacińska: Carassius carassius

Rodzina: Cyprynidae (karpiowate)

Występowanie: powszechnie uznawany za rodzimy gatunek krajowy. W rzeczywistości introdukowany do Polski z Azji. Obecnie występuje w centralnej i wschodniej Europie, część Azji lecz także można go spotkać na obszarze dwóch Ameryk. Ryby te występują nawet w niektórych wodach w okolicach Grenlandii.

Środowisko: nie jest wymagający co do środowiska jak i jakości wody. Występuje jednak w zbiornikach wolno płynących i stojących. Spotkać go można w płytkich zarastających jeziorach, stawach, torfiankach, gliniankach z bogatą szatą roślinności zanurzonej. W głębszych zbiornikach należy szukać karasia w części litoralowej akwenu (strefy płytkie przy brzegach), natomiast w rzekach, występuje w starorzeczach.

Przeciętny rozmiar: osiągają skrajnie bardzo różne rozmiary, zależnie od środowiska, w którym występują. Maksymalnie mogą dorastać do 0,5 m. Zwykle jednak mniejsze.

Długość życia: zwykle żyją do około 7-8 lat. W korzystnych warunkach mogą żyć do 10 lat.

Warunki fizykochemiczne:

  • Temperatura: akceptuje bardzo szeroki zakres, gdyż od 10 - 25°C.
  • pH: niemalże nie ma ona znaczenia dla ryb gdyż tolerują przedział od 5 - 9.

Dieta:  wszystkożerny i nie wybredny. Odżywia się głównie materią roślinną, detrytusem, larwami owadów jak i glonami.

Behawiorystyka: gatunek spokojny i łagodny. Prowadzi stadny tryb życia, będąc rybą stosunkowo żarłoczną.

Ciekawostka: Karaś to prawdziwy mistrz przetrwania. Ryby potrafią dostosować się do środowiska, w którym występują. W wodach bogatch w drapieżniki karasie stają się bardziej strzeliste i wysokie w grzbiecie. Takie ryby są trudniejszym łupem gdyż nie mieszczą się w pysku drapieżnika. Z kolei w wodach o szybszym nurcie ryby stają się bardziej wydłużone i pociągłe co pomaga im w funkcjonowaniu w szybszym nurcie.

Wychodowano liczne formy barwne tych ryb. Karaś był pierwszą rybą sprowadzoną z Azji do Europy, hodowaną w celach hobbystycznych.

Karaś może krzyżować się z karpiem królewskim.

Ochrona:

  • Karaś złocisty: ma wymiar ochronny do 25 cm,a także limit dobowy na w/w gatunek ryby wynosi 5 szt.
  • Karaś pospolity: brak wymiaru ochronnego

Karaś w naszym Egzotarium: możecie go spotkać w ostatnim akwarium z rybami krajowymi na poziomie -1, obok zbornika z polskimi drapieżnikami a terrarium z traszkami. Łatwo je rozpoznacie po wyróżniającym się kolorze. To tzw. "polskie złote rybki". Odróżnia je zatem złocisty kolor. Będą najprawdopodobniej będą pływały w toni wodnej akwarium. W zbiorniku znajdziecie też małą niespodziankę. Jedną sztukę hodowlanej formy karasia, którą można trzymać w domowych stawach i oczkach wodnych. Przybiera ona barwę intensywnej czerwieni.

Karasie pospolite występują z kolei w zbiornikach zewnętrznych, przed Egzotarium gdzie stanowią część naturalnego ekosystemu stawu.

Jak mogę chronić rodzime gatunki ryb?

1. Ogranicz konsumpcję. Kupuj produkty w takiej ilości, jaką jesteś w stanie wykorzystać.

2. Jeśli jesz ryby wybieraj te, które posiadają certyfikat zrównoważonego rybołówstwa MSC. Masz wówczas pewność, że pochodzą ze zrównoważonego źródła, dobrze zarządzanych i legalnych łowisk.

3. Nie wprowadzaj do środowiska gatunków obcych. Bądź odpowiedzialnym akwarystom!

4. Zastanów się, czy Twoja obecność i sposób podróżowania nie szkodzą otaczającej Cię przyrodzie.

5. Rezygnuj z plastiku na rzecz produktów wielokrotnego użytku.

6. Bądź odpowiedzialnym wędkarzem! Odławiając rodzime gatunki ryb drapieżnych zaburzasz naturalny ekosystem! Rodzime drapieżniki takie jak sandacz, okoń czy szczupak eliminują ryby słabe, chore pełniąc naturalną funkcję naturalnych lekarzy dzikich wód.

Jak Egzotarium dba o ochronę rodzimych gatunków ryb?

Obowiązkowo edukacja!

1. Regularnie prowadzimy warsztaty dla szkół czy grup zorganizowanych. Możecie zdobyć na nich informacje na temat gatunków inwazyjnych a także ochrony naszych rodzimych gatunków oraz ich ekosystemu.

2. Podczas oprowadzania wycieczek z przewodnikami stawiamy nacisk na edukację najmłodszych pokoleń o konieczności dbałości o środowisko naturalne.