Cierniczek (Pungitius pungitius)
Występowanie:
Rejon półkuli północnej.
Zamieszkuje zbiorniki wodne o wodzie stojącej, zakola rzek, gdzie prąd rzeki jest znikomy, małe kanały (nawet ściekowe – nie za bardzo zanieczyszczone) o dnie mulistym ale spotka się go również w wodach słonych. Występuje przy brzegu i na płyciznach. Nie ma dużych wymagań co do jakości wody.
Charakterystyka:
Dorasta zazwyczaj do 6 cm długości (max. 9 cm). Ciało wysmukłe, płytki kostne tylko u nasady płetwy ogonowej, na grzbiecie 7–12 kolców - zazwyczaj 9-10. Płetwa grzbietowa przesunięta silnie do tyłu. Płetwa ogonowa zaokrąglona. Grzbiet szarobrązowy, boki jaśniejsze z metalicznym połyskiem, na grzbiecie i bokach ciemne poprzeczne smugi. W okresie tarła gardło i podbrzusze u samca stają się czarne.
Odżywianie:
Żywią się zooplanktonem, małymi rybami, ikrą oraz małymi skorupiakami.
Rozmnażanie:
Tarło trwa w miesiącach letnich: kwiecień-sierpień. Samce budują gniazda na roślinności tuż nad dnem gdzie samice składają ikrę. Samce do wylęgu opiekują się gniazdem. Okres inkubacji trwa 10-20 dni w zależności od temperatury wody. Po wylęgu młode nie formują ławic.
