Scynk ognisty

Scynki ogniste osiągają wielkość od 25 do 35 cm, przy czym około 1/3 długości ciała stanowi ogon.

• Scynki ogniste należą do gadów owadożernych, prowadzących podziemny tryb życia.
• Scynki ogniste występują w Afryce Zachodniej i Środkowej, od Senegalu po Sudan i Angolę. Preferują wilgotne lasy tropikalne i sawanny.
• Scynk ognisty został odkryty i opisany po raz pierwszy przez brytyjskiego zoologa Edwarda Burtona w 1836 roku pod nazwą Tiliqua fernandi. Później gatunek ten był klasyfikowany pod różnymi nazwami naukowymi przez różnych autorów, aż do ustalenia obecnej nazwy Lepidothyris fernandi w 2009 roku przez niemieckich herpetologów Philippa Wagnera, Andreas Schmitza i Wolfganga Böhme.
• Scynki ogniste charakteryzują się bardzo wyrazistym, atrakcyjnym ubarwieniem, na które składają się złoty grzbiet (u niektórych osobników złota barwa może przechodzić w czerwień) oraz kolorowe boki złożone z czerwonych i czarnych pionowych pasów, bądź plam z domieszką białego koloru. Jak większość jaszczurek należących do rodziny scynków, Mochlus fernandi mają smukły kształt ciała, krótkie czarne kończyny, gładką, połyskującą skórę zbudowaną z szeregu, nachodzących na siebie tarczek, oraz dość długi ogon, który jest grubszy u nasady i węższy przy końcu. Ponadto należy zwrócić uwagę na ruchome powieki, widoczne otwory słuchowe oraz spiczasty pysk.
• Samica składa od 4 do 9 jaj w wilgotnym podłożu lub pod korzeniami drzew. Inkubacja trwa około 50 dni. Młode scynki są samodzielne od razu po wykluciu i mają podobne ubarwienie jak dorosłe.
• Czy i jakie są różnice między płciami? Scynki ogniste są dymorficzne płciowo, co oznacza, że można je rozróżnić na podstawie cech zewnętrznych. Samce są większe i mają szersze głowy niż samice. Ponadto samce mają bardziej intensywne kolory niż samice.
• Scynki ogniste nie są uznane za gatunek zagrożony wyginięciem przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN), ale mogą być narażone na utratę siedlisk przez wylesianie i rolnictwo. Ponadto scynki ogniste są często odławiane na potrzeby handlu zwierzętami egzotycznymi, co może mieć negatywny wpływ na ich populację.